Opracował: Gerard Kosmala
Jōska - rodzinna stolarnia na Koloniji. Nazwa pochodzi od nazwiska właściciela. Mimo tego, iż dawni właściciele wyjechali do RFN, nadal jest ona znana i stosowana, chociaż obecnie coraz częściej zastępowana jest nową, pochodzącą od imienia obecnego właściciela.
Kajzer Alejŏ [Keiser Allee] - wspominana przez niektórych dębowa aleja w Popowcu, prosta, prowadząca prawie do samego zamku w Mosznej.
Kałuża - dwa place we Wsi, w miejscu których w przeszłości były stawy. Jedna Kałuża, bliżej kościoła, pełni głównie funkcję parkingu dla przyjeżdżających do kościoła. Druga, koło Stary Straży (koło Szaudra) jest porośniętym trawą placem. Na obu w czasie Bożego Ciała stoją ołtarze. Nazwa jest swego rodzaju ironicznym komentarzem do wspomnianych stawów, ze względu zapewne na ich wielkość ale głównie ze względu, że wykorzystywane były przede wszystkim przez stada gęsi i kaczek z okolicznych gospodarstw. Stawy ostatecznie zasypane zostały, według wielu osób, w latach 60. XX wieku.
Kanar - rów, ciągnący sie równoleżnikowo od Chrzelic odwadniający tereny na południowym zachodzie wsi. Uchodzi do Szlojzy [Ôpusty] (w każdym razie pierwszej rzeki patrząc od wsi) w Racławiczkach, między Fōrmankŏ a Weinrichowyj, w pobliżu drogi Na Kujawy. Jednak nazwa Kanar stosowana jest przede wszystkim dla odcinka tego rowu, który stanowi granice pól na Pański.
Karusŏl - obrotowa bramka na Kościelnyj Ścieżce, będąca elementem ogrodzenia lasu. Zdaniem wielu pozwalała ludziom swobodnie przechodzić, natomiast uniemożliwiała wydostanie się zwierzynie leśnej. Pamietana przede wszystkim z okresu międzywojennego. Uległa zniszczeniu po II wojnie światowej, wraz z postępującym niszczeniem ogrodzenia lasu i zanikiem Kościelny Ścieżki.
Kasperek [Kasperkownia] - patrz: Klub.
Kerhōw - cmentarz parafialny. Częścią Kerhowa jest Stryjŏkowe Ôwsisko. Po II wojnie światowej istniały zamierzenia powiększenia Kerhowa, tj. zorganizowania nowego na Farski, w miejscu, gdzie powstało Kyłko a dzisiaj jest Rajmōnd, jak łatwo zauważyć niezrealizowane, z uwagi najpewniej na ówczesną „niechęć” państwa do Kościoła.
Kesel - rów lub rzeka, w każdym razie czwarty z kolei (patrząc od Racławic), niewielki ciek płynący z zachodu na wschód. Jest odnogą rowu, płynącego od Kujaw, który dalej stanowić będzie główne koryto Mały Rzyki. Geneza nazwy jest nieznana. Most na Keslu znajduje się dokładnie na niezbyt ostrym zakręcie. Być może ze względu na to, że nie sprawia on wrażenia niebezpiecznego miejsce to znane jest przede wszystkim ze śmiertelnego wypadku, który zdarzył się w latach 60. XX wieku. Ponadto po lewej stronie drogi Kesel stanowi granicę między Porambōma a polami na Kujawski.
Kirch Weg - patrz: Kościelnŏ Ścieżka.
Klein Wald [Klajnwald] - patrz: Małyj Las.
Klub - budynek na placu przy głównym skrzyżowaniu, opisywany czterema nazwami (chronologicznie): Bimler, Kasperek [Kasperkownia], Klub i Dōm Kultury. Pierwsza, słabo już znana nazwa pochodzi od nazwiska właściciela tego wielofunkcyjnego obiektu. U Bimlera, w okresie międzywojennym, była gospoda, Zŏl a także rzeźnik, czyli prowadzono sprzedaż mięsa z ubojni mieszczącej się w dzisiejszym budynku OSP. Druga, jeszcze często używana, nazwa zaczęła funkcjonować, gdy nowym właścicielem obiektu stał się zięć poprzedniego, o nazwisku Kasperek. Profil działalności nie uległ generalnym zmianom. Po wyjeździe właścicieli do RFN (podobnież w latach 60.), w przejętym przez państwo budynku działała biblioteka wiejska, służąca różnym celom sala na piętrze (dawny Zŏl) (zebrań, bale, sportowa, objazdowe kino) oraz, mający wejście od ulicy Leśnej, punkt sprzedaży prasy i różnych towarów (odpowiednik kiosku) nazywany przez mieszkańców Klubã. W końcu okresu PRL-u w budynku nie było już żadnych instytucji i obiekt niszczał coraz bardziej. Przejęcie go przez gminę skutkowało remontem i przemianowaniem go na Wiejski Dom Kultury co przyczyniło się do powstania kolejnej nazwy. Obecnie w Dōmu Kultury funkcjonuje sklep spożywczy, biblioteka wiejska, pomieszczenie dla sołtysa, nieczynny "klub młodzieżowy" oraz sala (gimnastyczna, zebrań, balowa) na piętrze. Wszystkie nazwy (Bimler, Kasperek [Kasperkownia], Klub i Dōm Kultury) stosowane bywają do orientowania czyjejś pozycji i/lub jako nazwa kierunkowa („stŏć kole Kasperka”, „jechać kole Klubu”).
Kole Godōnia - nazwa posiadająca wiele znaczeń. Druga część nazwy pochodzi od powszechnie stosowanego pseudonimu właściciela gospodarstwa przy skrzyżowaniu obecnych ulic Granicznej i Niemodlińskiej. Nazwa określa pola zlokalizowane w pobliżu tej posesji ale także opisuje wspomniane skrzyżowanie oraz drogi biegnące w pobliżu (czasem) a zwłaszcza jedną, biegnącą od skrzyżowania na południe, w stronę Popowca. Bywa także pomocna przy rozróżnianiu krzyży znajdujących się na rogatkach wsi, gdyż tu mamy do czynienia z krzyżem Kole Godōnia.
Kole Drejera [Kole Drehera] - nazwa fragmentu Ścieżki, jak i okolicznych pól, także nazwa kierunkowa, o nieco nieprecyzyjnym zasięgu. Pochodzi od nazwiska [przezwiska?] właścicieli posesji przy obecnej ulicy Żeromskiego.
Kole Kapliczki - mniej więcej w połowie drogi między Racławiczkami a Kujawami znajduje się kapliczka. Miejsce to, okoliczne pola określane są mianem Kole Kapliczki. Jednocześnie jest to nazwa kierunkowa (jechać Kole Kapliczki)
Kole Morawca - nazwa pochodząca od nazwiska właścicieli jednego z gospodarstw, a oznacza grupę 3 gospodarstw na skraju Racławskego Lasu, na północy wsi. Ponadto używana do oznaczenia pól znajdujących sie w pobliżu, także skrzyżowania. Stosowana także jako nazwa kierunkowa (skręcić, jechać Kole Morawca). Nazwa młodsza od pierwotnej dla tego miejsca nazwy Wiatrŏk, współcześnie jednak coraz częściej ją zastępująca. Nabiera dodatkowego znaczenia czy też popularności dzięki zagospodarowaniu terenu między lasem a zabudowaniami (miejsce na ognisko, boisko do siatkówki plażowej, coś na kształt mini golfa oraz mini zwierzyniec).
Kole Przeczkola - patrz: Gōrka.
Kole Św. Jōna [Św. Jōn] - prawie do końca II wojny światowej, na lewym brzegu Mały Rzyki, koło mostu, na Mōński, stała figura św. Jana Nepomucena, określana jako św. Jōn. Zniszczone (ponoć przez miejscowych chłopaków w czasie, gdy niszczono mosty w czasie wojny) resztki/kawałki mają leżeć wokoło, niewidoczne, zakryte chaszczami. Nazwa nie tylko opisuje miejsce, ale pełni też funkcję orientacyjną i kierunkową (łąka Kole św. Jōna, skręcić Kole św. Jōna)
Kole Wojŏka - droga leśna w Racławski Lesie, część tej drogi, jak również okolica grobu nieznanego żołnierza. Grób z prostym, drewnianym krzyżem był pod nieformalną opieką miejscowej ludności.
Kolōnijŏ - część Racławic, której osią jest Szōsejŏ na odcinku od głównego skrzyżowania (lub od Klubu, lub od Szkody) do skrzyżowania ulic: Opolskiej, Niemodlińskiej, Lompy i Żeromskiego. W rzadkim rozumieniu sięga aż do Zŏpŏcia. Stosowana także jako nazwa tego właśnie fragmentu ulicy Opolskiej oraz jako nazwa kierunkowa (jechać na Kolōnijŏ). Pochodzenie nazwy nieznane; przypuszczenia niektórych wskazują na związki z kolonizowaniem. Można się domyślać, że jest to część osady zasiedlona później (XIX wiek?) w stosunku do centralnie położonej Wsi, być może zgodnie z jakimś planem osadniczym. Status mieszkańców był niższy w stosunku do tych ze Wsi, o czym może świadczyć wielkość działek oraz doniesienia o tym, że utrzymywali się z pracy najemnej (zagrodnicy?) w odróżnieniu od gospodarzy ze Wsi.
Koperwajśla - cześć Racławic najczęściej opisywana jako okolice skrzyżowania ulic: Plebiscytowej i Powstańców śl. oraz cała Łąkowa. Zdaniem nielicznych Koperwajśla odnosi się do leżących po sąsiedzku, na samym południowym skraju wsi, 6 posesji. Natomiast wiele osób uważa, że Koperwajśla oznacza tą samą część wsi, co Ôbora i w tym znaczeniu utożsamiana jest ze wspomnianą wyżej pierwszą lokalizacją. Pochodzenie nazwy jest nieznane.
Kopla - najkrócej jest to ogrodzone pastwisko dla bydła (z niem.: die Kopel). W Racławiczkach zidentyfikowano, nie bez pewnych wątpliwości, trzy Kople. Pierwsza znajdowała się między ostatnimi zagrodami na południu wsi a, nieistniejącym już, wschodnim budynkiem Dworu. Druga Kopla znajdowała się w trójkącie wyznaczonym przez drogę z Majōntku do Popowca, Kanar i Szlojzã. Trzecia Kopla, największa, była po przeciwnej stronie tej drogi. Ograniczały ją z dwóch stron Kanar i Białka.
Kościelnŏ Ścieżka - pozostająca już w zasadzie tylko we wspomnieniach ścieżka, którą mieszkańcy Kopaliny wędrowali do kościała w Racławiczkach. Trasa spieszących na mszę ścieżki prowadziła najkrótszą drogą czyli przez las, przez Karusŏl, na skos przez Ôblejzōng, drogą na Wiatrŏk i dalej prosto, dzisiejszą ulicą Leśną. Miano Kościelny Ścieżki posiadał odcinek prowadzący przez las, przez Karusŏl i przez Ôblejzōng. Na mapie topograficznej 1:25000 (Messtischblatt) z 1930 roku jest ona wyznaczona i podpisana jako Kirch-Weg, co znaczy to samo, jednak ta wersja jest (współcześnie?) nieznana. Poza nazwą Kościelnŏ Ścieżka już nic nie pozostało: mieszkańcy Kopaliny teraz jeżdżą (i to inna drogą), a sama ścieżka we fragmencie leśnym zarosła zaś na Ôblejzōngu została dawno zlikwidowana tj. zaorana. Niektórzy twierdzą, że ślady Kościelny Ścieżki można w lesie odnaleźć, inni wyraźnie ją identyfikują - podając jednak inny jej przebieg.
Kowŏl - posesja we Wsi, na przeciwko Kałuży, w tyle której znajdowała się kuźnia. Początki jej są niejasne, natomiast wiadomo, że funkcjonowała jeszcze w okresie powojennym. Utrwaliła się w pamięci społecznej tym, że wynajmowana była przez kowali, bowiem właściciele posesji i kuźni nie zajmowali się kowalstwem.
Kujawske - pola wchodzące w obręb użytków należących do Kujaw, położone na południe od Kesla. Część pól Majōntkowych, na przykład te Kole Kapliczki, położone są na Kujawski. Nie ma to jak zwykle nic wspólnego z oficjalnymi podziałami administracyjnymi; zgodnie z nimi nie tylko całe Majōntkowe, ale i Dwōr/Majōntek należą do Kujaw.
Ku Sigowu - droga prowadząca od Racławic na wschód, w stronę Ścigowa. Jednocześnie jest to nazwa kierunkowa a także orientacyjna (pola, które są Ku Sigowu).
Kyłko - leżący na Farski teren przy zbiegu ulic Bocznej i Opolskiej, na którym powstała w końcu lat 60. XX wieku spółdzielnia, kółko rolnicze, stąd nazwa. Kyłko zostało założone z inicjatywy mieszkańca Racławiczek, Gonsiora a funkcjonowało około 20 lat. Podstawą działalności było świadczenie usług dla rolnictwa i własna działalność rolnicza. W końcowej fazie próbowano hodowli byków, które niejednokrotnie uciekały i tratowały okoliczne pola, co do dzisiaj tkwi w pamięci mieszkańców. Po zakończeniu działalności i po okresie destrukcji majątku Kyłka teren ten przejęła firma Raj-Trans rozwijając początkowo działalność handlową (skład opału i materiałów, głównie budowlanych). Od kilku lat działa także tartak i produkcja listew do opakowań na rynek europejski. Pojawienie się nowego właściciela było przyczyną powstania nowej nazwy tego terenu. Teraz zamiennie stosowane są nazwy Kyłko i Rajmōnd, a nawet częściej stosowana jest nowa nazwa, utworzona od imienia właściciela.
